THOUGHT#2 : WDZIĘCZNOŚĆ

2 listopada 2014




Odnajdźmy w sobie wdzięczność

Przez ostatni miesiąc myślę o wdzięczności bardzo dużo.  Chyba wreszcie odnalazłam ten mały element układanki, którego jakby wiecznie zdawało się brakować u każdego z nas. Jeśli nauczymy się być wdzięcznym, możemy wszystko.  Zamknij oczy. Przypomnij sobie siebie przy choince. Przypomnij sobie walkę z wypadającym mlecznym zębem. Rodzinne święta i prezenty. Pierwszy dzień w szkole, podekscytowanie na widok swojej pierwszej białej koszuli. Uczucie kiedy wreszcie wyszło Ci zadanie z matematyki, albo kiedy pochwalił Cię nauczyciel z angielskiego. Przypomnij sobie egzaminy – szóstoklasisty, gimnazjalisty, każdy kolejny. Uśmiech na twarzy rodziców kiedy pokazałeś im dobrą ocenę. Uczucie ciepła spoglądając w oczy swojej pierwszej miłości. Dmuchanie na łyżeczkę z herbatą by szybciej się wystudziła, wylewając na siebie połowę zawartości. Ściąganie kożucha z budyniu. Pierwsze fajerwerki które uda Ci się przywołać. Godziny spędzone na rozmowie z najlepszym przyjacielem. Znalezienie swojego ulubionego pluszaka po latach, a może nawet chwilę, kiedy go dostałeś. Swój pierwszy nielegalny łyk alkoholu. Chodzenie po chodniku miejskim tak, by nie nadepnąć na jego pęknięcia. Moment kiedy udało Ci się coś, co wcześniej wydawało Ci się niemożliwe. Chęć ujrzenia światełka gaszącego się w lodówce podczas zamykania drzwiczek. Pozwolenie rodziców o naciśnięcie przycisku w windzie.  Podkradanie surowego ciasta od mamy piekącej słodkości i niewiara w jej przesądy, że rozboli Cię z tego brzuch.  Robienie stosu z plastikowych krzeseł i zasiadaniu na nich jak na tronie.  Moment kiedy Twoje zamówione jedzenie zostaje podane do stolika. Zrobienie sobie jakieś krzywdy i późniejsze chwalenie się rówieśnikom bliznami. Zachód słońca. Spadającą Gwiazdę. Uśmiech Twoich bliskich - rodziców, rodzeństwa, dziadków, przyjaciół, Twojego chłopaka lub dziewczyny. Dzień, kiedy po raz pierwszy zjadłeś swoją ulubioną potrawę. Swój pierwszy związek, podekscytowanie każdym małym wspólnym momentem. Każda mała magiczna chwila. Mając lat dziesięć, pięć, siedemnaście. Cały czas doznajesz małych pięknych i niepowtarzalnych chwil, które powinniśmy częściej zacząć zauważać i doceniać, a przede wszystkim nauczyć się być za nie wdzięcznym. 
Za każdy mały moment uśmiechu i szczęścia w Twoim życiu. Za to, co otrzymałeś od swoich rodziców – życie. Tylko pełne zatracenie się we wdzięczności może sprawić, że poczujemy miłość w naszym życiu by móc nią obdarować innych, ale i siebie. Wdzięczność może sprawić, że patrząc w lustro przestaniesz wypominać sobie kolejne wady, a po prostu będziesz widzieć siebie – cudownego i niepowtarzalnego, stworzonego właśnie w takim a nie innym wydaniu. Przyszło mi żyć w chwili teraźniejszej życiem, którego wielki element zachowuję w tajemnicy.  I każdy z nas ma taki fragment, mniejszy lub większy. Chciałabym się móc otworzyć w pełni, przyznać do całej mnie, nic więcej już nie ukrywać - Ale najpierw muszę się nauczyć, by móc zacząć być. 

Bądź wdzięczny. Kochaj. Daj być sobie szczęśliwym. Kieruję do Ciebie i do mnie.







PS. Jak brzmi jeden z moich ulubionych cytatów - "Kto nie ryzykuje, nie pije szampana". 

Zgłosiłam ten post do konkursu w kategorii TEKST ROKU. 


http://blogroku.pl/2014/kategorie/wdzia-cznol-a-,9hi,tekst.html

45 komentarzy :

  1. masz racje tak rzadko doceniamy to co mamy i przez to nie potrafimy kochac swojego zycia.
    jestes moim wzorem do nasladowania, uwielbiam widok kiedy pokazuje mi sie ze dodalas nowa notke

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nawet nie wiesz jak miłe są takie słowa, dziękuję kochana!

      Usuń
  2. Pięknie napisane.Masz rację. Trzeba być wdzięcznym nawet za te malutkie rzeczy. Post dający do myślenie,świetnie napisany :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Czytając Twój post uśmiechałam się, ponieważ przypomniało mi się tak wiele cudownych wspomnień! Dziękuję za tą krótką przygodę w czasie, świetnie piszesz i czekam na Twoje kolejne refleksje :)

    http://minimalistyczny.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  4. Uwielbiam czytać twoje przemyślenia!!! :)
    Kolejny świetny post ♥

    http://mademoisellejuliet.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  5. Bardzo ciekawie opisałaś temat. ;) Sprawiłaś, że przypomniałam sobie sporo, krótkich, ale pięknych chwil z przeszłości.

    http://lady-aria.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  6. Alu :) Po pierwsze, dziękuję za kożuszek na budyniu, bo nigdy nie wiedziałam, jak nazywa się ta twardawa warstwa na jego powierzchni. Po drugie... ach, zapachniało dzieciństwem :) Post jest bardzo pozytywny, wiec ciesze się, że przeczytałam go przed poniedziałkiem, matematyką i pospiesznie zjedzoną owsianką na śniadanie. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Twoje komentarze przywołują tak samo szeroki uśmiech, jak Twoje posty!:)

      Usuń
  7. Naprawdę cudowny post, ciężko mi policzyć ile razy się uśmiechnęłam. Skłania do refleksji, dzięki takim osobom ja Ty widzę sens w tym całym blogowaniu :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Dobrze, że jest ktoś taki, ktos pisze o ważnych sprawach. I że to pptrafi, bo ja bym się nie zdołała. :)

    OdpowiedzUsuń
  9. ten tekst jest po prostu piękny ♥ świetnie piszesz, bardzo to do mnie trafiło :)
    pewnie, że nie jesteś psychopatką :) ludzie zakręceni na punkcie hp są super :3

    OdpowiedzUsuń
  10. och jaki ładny tekst! Biegałam po każdym zdaniu dwa razy, to takie urocze, co tutaj napisałaś. W 100% się z tym zgadzam, pozdrawiam ciepło :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Pięknie napisane :)
    Uwielbiam czytać Twoje przemyślenia :)
    Zapraszam do mnie.

    OdpowiedzUsuń
  12. Bardzo mądry post, pięknie to napisałaś, aż w oczach miałam łzy szczęścia :)

    OdpowiedzUsuń
  13. pięknie napisane!
    Ja zawsze przypominam sobie, zeby podziękować komuś nawet za najmniejszą rzecz dla mnie zrobioną, to sprawia że czuję, że komuś sprawiłam chociaż malutką radość :))

    justsayhei.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  14. Jak pieknie to napisalas:) te wszystkie wyliczenia, od drobnostki do wiekszych spraw. Podoba mi sie ten post:))

    http://feel-that-moments.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  15. Pięknie napisane, powaga :") Warto czasami okazać wdzięczność światu... Ja staram się robić to co rano i co wieczór, żeby dobry nastrój mnie nie opuszczał :")

    OdpowiedzUsuń
  16. Podoba mi sie Twoj styl pisania :).

    OdpowiedzUsuń
  17. Tylko mądry człowiek potrafi patrzeć na otoczenie z wdzięcznością ;)

    OdpowiedzUsuń
  18. takie proste rzeczy gina w swietle dnia codzinnego.

    OdpowiedzUsuń
  19. Piękny tekst ! Jestem pod wrażeniem !

    OdpowiedzUsuń
  20. trzeba być wdzięcznym i doceniać każdą najmniejszą dobrą rzecz! :)

    OdpowiedzUsuń
  21. Szczerze? Też się trochę zawiodłam. Ale - bądź co bądź - ujęta w odpowiedni sposób potrafi zauroczyć :)

    OdpowiedzUsuń
  22. Baaardzo dobry post! Masz w wielu tych rzeczach rację, że nie doceniamy tego co nam podarowano - życia. :)
    patrycja-paulina.blogspot.com-KLIK

    OdpowiedzUsuń
  23. Genialny post! Szczerze powiedziawszy aż nie wiem co napisać i myślę, że nie jestem jedyną osobą, która ma ten problem, gdyż po jego przeczytaniu dopada nas nie mała refleksja na temat dotychczasowego postępowania, braku tej wdzięczności, o której napisałaś.

    OdpowiedzUsuń
  24. Zgadzam się z tobą w 100%. Do tego uważam, że napisałaś kawał mądrego i przemyślanego tekstu- gratuluję :)

    http://littlemoodbook.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  25. To że napisałaś o wdzięczności, o rzeczach przez nas niezauważalnych, być może otworzy oczy innych.
    Niektórzy, nie potrafią być wdzięczni rodzicom, którzy właśnie dali im życie. Znajdą się osoby, które tego nie szanują i wyjdą ze świata żywych najprostszym sposobem, niebolesnym dla nich, jednak bolesnym da innych. Każdy problem da się rozwiązać. Nie ma rzeczy niemożliwych.
    Jestem dumna, z tych co prowadzą blogi tematyczne, w których każdy post coś wnosi do naszego życia. Jestem dumna z Ciebie. Dziękuję Ci za to.

    OdpowiedzUsuń
  26. Ty jesteś z Żywca, prawda ?:) Te zdjęcia są z Wisły :)

    OdpowiedzUsuń
  27. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  28. Podoba mi się Twój styl pisania i z niecierpliwością czekam na więcej takich postów!
    Bardzo inspirujesz i tym samym motywujesz, buziaki Kochana! :* :)

    OdpowiedzUsuń
  29. Bardzo ciekawy tekst. Często nie doceniamy tego co już mamy.

    OdpowiedzUsuń
  30. Dobrze, że napisałaś ten tekst. Warto nam (w tym wypadku czytelnikom) czasem przypomnieć, żebyśmy docenili to co mamy. Zamiast zatracać się w ciągłych smutkach i zauważać wszystko co złe, może czas popatrzeć na te całe dobro, którego doświadczamy w życiu. Pięknie napisane i budzące refleksje. Pozdrawiam i dziękuję za ten wpis. :)
    www.egzemplarz.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  31. Czasami tak trudno jest doceniać to, co mamy - dopóki tego nie stracimy... Uwielbiam twojego bloga, jesteś bardzo inspirująca. Pamiętam, że kiedyś oglądałam twojego fotobloga i zachwycałam się twoją urodą, ale dziś wiem, że oprócz niej masz także coś do powiedzenia i ani trochę nie jesteś pustą, zadufaną w sobie dziewczyną. Cieszę się, że dzięki tym notkom mogłam cię trochę "poznać" i poczuć, że mamy pewne wspólne przemyślenia i wartości :) Dodaję do obserwowanych, bo choć zaglądam tu od dawna, to sama postanowiłam wrócić do blogosfery. Pozdrowienia :)
    http://juliasmolnik.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  32. Świetny wpis!!! :)
    Czekam na kolejny <3

    http://mademoisellejuliet.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  33. Masz racje umiejętność bycia wdzięcznym u ludzi jest bardzo ważna !

    OdpowiedzUsuń
  34. Ten post jest cudowny, czytałam te wszystkie opisy sytuacji wracając do nich myślami z uśmiechem :) Masz całkowitą rację!

    OdpowiedzUsuń
  35. świetny post, bardzo dobrze napisany, zgadzam się z Twoimi przemyśleniami.

    OdpowiedzUsuń
  36. Ciekawy i piękny tekst, coraz bardziej zachwycasz ! :)

    OdpowiedzUsuń
  37. Genialny post, daje do myślenia :-)

    OdpowiedzUsuń

recent posts

Followers

Theme by: Pish and Posh Designs